Prostitutie in film: Hoe escorts en sekswerkers de bioscoop wereld vormen

Wanneer je een film kijkt waarin een prostitutie in film, de weergave van sekswerk in cinematografie, vaak als dramatisch, gevaarlijk of romantisch wordt afgebeeld. Also known as sekswerk in media, it is rarely shown as it actually is — as work, as survival, as choice. In Nederland, waar prostitutie legaal is en gereguleerd, zien we een ander beeld dan in Hollywood. Hier zijn escorts geen clichés, maar mensen die vaak meehelpen bij het maken van films — als modellen, als consultants, soms zelfs als actrices. Ze brengen authenticiteit naar scènes die anders te kunstmatig zouden zijn.

De escorts in Nederland, professionele dienstverleners die vaak ook werken in de cultuur- en entertainmentsector. Also known as callgirls in media, it is a growing trend where their lived experience adds depth to roles that require emotional realism, not just sexual tension. Denk aan een scène waar een actrice moet tonen hoe het is om alleen te zijn in een hotelkamer, of hoe een man zich voelt als hij voor het eerst een escort belt. Veel regisseurs zoeken nu bewust naar echte escorts om te helpen met scènes. Niet omdat ze seks willen tonen, maar omdat ze menselijkheid willen tonen. En dat is iets wat een actrice die nooit een escort heeft gehuurd, niet kan na doen.

Het is ook niet zo dat dit alleen gebeurt in onafhankelijke films. In commerciële producties, muziekvideo’s en zelfs reclames zien we steeds vaker een realistischer beeld. Een escort die haar klant kijkt, niet met een glimlach, maar met een blik van vermoeidheid. Een man die haar betaalt, maar niet kijkt. Dat is geen fantasie. Dat is dagelijks leven in Nederland. En het wordt steeds vaker verteld — niet door mensen die er buiten staan, maar door mensen die erin leven.

Je zou denken dat dit alles verborgen blijft. Maar het is niet zo. De sekswerk en cultuur, de manier waarop sekswerk wordt weergegeven in kunst, media en entertainment. Also known as sexindustrie en kunst, it is slowly shifting from taboo to truth. In Nederland is dat proces al verder dan in veel andere landen. Er zijn films gemaakt door ex-escorts. Documentaires waarin werkelijke klanten spreken. Theaterstukken die de dagelijkse realiteit tonen — zonder oordeel, zonder moraliseren. En dat is wat de postverzameling hieronder laat zien: geen sensatie, geen stereotypen. Alleen echte verhalen. Verhalen over wie ze zijn, hoe ze werken, en waarom ze soms ook in de film spelen. Wat je hieronder vindt, is geen lijst met artikelen. Het is een spiegel. En die spiegel reflecteert iets wat je al hebt gezien — maar nooit hebt begrepen.