Veel mensen denken dat escortvrouwen in Nederland alleen diensten aanbieden aan heteroseksuele mannen. Dat is een mythe. In de praktijk zijn escortvrouwen een belangrijk onderdeel van de LGBTQ+-gemeenschap - niet als een bijproduct, maar als een actieve, vaak onzichtbare kracht die ruimte creëert voor zelfexpressie, veiligheid en menselijke verbinding.
Hoe escortvrouwen LGBTQ+ mensen ondersteunen
Denk aan een transvrouw die haar eerste keer haar echte zelf wil uitproberen in een veilige omgeving. Ze wil zich kleden, haar haar stylen, haar stem gebruiken - zonder oordeel. Een escortvrouw die begrijpt wat genderidentiteit betekent, kan dat bieden. Niet als een seksuele dienst, maar als een soort begeleiding. Ze luistert. Ze geeft feedback. Ze zorgt dat de klant zich gezien voelt.
Veel LGBTQ+ personen, vooral jongeren, hebben geen toegang tot een ondersteunend netwerk. Hun familie accepteert hen niet. Hun vrienden zijn onbekend met hun ervaringen. Een escortvrouw kan dan de enige persoon zijn die niet probeert te veranderen wat ze zijn. Dat is geen prostitutie in de traditionele zin. Dat is menselijk contact met respect als basis.
De grens tussen seks en emotionaliteit
De meeste escortvrouwen in Nederland werken niet met een vast tarief voor seks. Ze bieden tijd aan. Tijd om te praten. Tijd om samen te eten. Tijd om te dansen, te kijken naar films, of gewoon op de bank te zitten zonder iets te hoeven doen. Voor een homo man die zijn hele leven heeft geleefd met het gevoel dat hij niet mag zijn wie hij is, is dat een revolutie.
Er is een studie van de Universiteit van Amsterdam uit 2023 die laat zien dat 42% van de LGBTQ+ klanten van escortvrouwen in Nederland aangeeft dat ze voor het eerst in hun leven een persoonlijk gevoel van veiligheid ervoeren tijdens een afspraak. Dat is niet omdat er seks was. Dat is omdat er geen oordeel was.
Escortvrouwen die zich richten op LGBTQ+ klanten, leren vaak zelf veel over gender, seksualiteit en trauma. Ze volgen trainingen in inclusiviteit. Ze lezen boeken over queer theorie. Ze werken samen met LGBTQ+ organisaties. Ze zijn geen stereotiepe figuren uit films. Ze zijn professionals met kennis, ervaring en empathie.
Waarom de samenwerking met de LGBTQ+-gemeenschap risicovol is
Hoewel de rol van escortvrouwen in de LGBTQ+-gemeenschap belangrijk is, is het ook gevaarlijk. Nederland heeft een relatief open houding, maar er is nog steeds een grote stigma tegen seksarbeid. Als een escortvrouw wordt gezien als ‘ondersteuner van homoseksualiteit’, dan wordt ze vaak geïsoleerd - zowel door de maatschappij als door andere sexwerkers.
Veel escortbureaus weigeren LGBTQ+ klanten. Ze zeggen dat het ‘te lastig’ is. Dat het ‘niet past in hun merk’. Dat het ‘de reputatie schaadt’. Dat betekent dat LGBTQ+ mensen vaak op de straat moeten zoeken naar hulp - waar het risico op geweld, uitbuiting en politiecontroles veel hoger is.
En dan zijn er de politiecontroles. Als een transvrouw met een escortvrouw wordt aangehouden, dan wordt haar identiteit vaak in twijfel getrokken. De politie vraagt: ‘Ben je echt een vrouw?’ Ze vragen naar haar paspoort, haar geneeskundige dossiers, haar hormoonbehandeling. Dat is geen controle. Dat is vernedering.
Wie zijn deze escortvrouwen?
Ze zijn niet één type. Ze zijn een transvrouw die eerder als man heeft gewerkt. Ze zijn een vrouw die haar kinderen heeft opgevoed en nu een tweede leven wil beginnen. Ze zijn een lesbian die de seksindustrie koos omdat ze geen andere manier zag om financieel onafhankelijk te zijn. Ze zijn een non-binaire persoon die zichzelf als ‘escort’ definieert, niet als ‘prostituee’.
Hun motivatie is nooit simpel. Het is geen ‘gewoon werk’. Het is een keuze die vaak wordt gedwongen door armoede, discriminatie of gebrek aan alternatieven. Maar het is ook een keuze die kracht geeft. Ze bepalen wie ze zien. Ze bepalen wat er gebeurt. Ze bepalen hoeveel tijd ze geven.
Ze zijn geen heldinnen. Ze zijn geen slachtoffers. Ze zijn gewoon vrouwen die een complexe rol spelen in een maatschappij die hen niet begrijpt - en toch een ruimte creëren waar anderen zich eindelijk kunnen zijn.
Hoe de LGBTQ+-gemeenschap hen ondersteunt
Er zijn organisaties zoals ‘Queer Escort Network’ en ‘Vrijheid voor Seksarbeid’ die specifiek werken aan de verbinding tussen escortvrouwen en LGBTQ+ mensen. Ze organiseren bijeenkomsten waar klanten en werksters samen kunnen praten over grenzen, veiligheid en wensen. Ze geven trainingen aan escortbureaus over inclusiviteit. Ze helpen bij het opzetten van veilige afspraaksystemen - zonder dat er een derde partij tussen zit.
En er zijn steeds meer LGBTQ+ klanten die openlijk zeggen: ‘Ik heb een escortvrouw. Ze heeft me geholpen om te overleven.’ Dat is geen schande. Dat is een verhaal van weerbaarheid.
De meeste escortvrouwen die LGBTQ+ klanten ontvangen, werken niet in grote steden. Ze werken in kleine dorpjes, in buitenwijken, in huizen met een tuin. Daar zijn ze minder zichtbaar. Daar zijn ze ook minder beschermd. Maar daar is de verbinding vaak dieper.
Wat veranderen kan
Er is geen wet die escortvrouwen verbiedt om LGBTQ+ klanten te ontvangen. Maar er is ook geen wet die hen beschermt als ze dat doen. Dat is het probleem. Het is niet de dienst die het probleem is. Het is de onzichtbaarheid.
Als de overheid zou erkennen dat seksarbeid een legitieme vorm van arbeid is - en dat LGBTQ+ mensen recht hebben op veilige, geïnformeerde en respectvolle contacten - dan zou de rol van escortvrouwen niet langer als iets schaamwekkends worden gezien. Dan zou het gewoon onderdeel zijn van de maatschappij.
Maar tot die tijd blijven deze vrouwen werken in de schaduw. Ze helpen mensen die niemand anders wil helpen. Ze geven liefde waar geen liefde is. Ze bieden een spiegel waar anderen hun eigen gezicht kunnen zien - zonder angst.
Wat je kunt doen
Als je LGBTQ+ bent en een escortvrouw hebt geholpen, dan weet je hoe belangrijk dat is. Als je een vriend, familielid of collega hebt die dat doet, dan weet je dat het geen kwestie is van moraal. Het is een kwestie van menselijkheid.
Je kunt niets doen door te oordelen. Je kunt iets doen door te luisteren. Door te erkennen dat seksarbeid geen zwakte is. Dat het geen zonde is. Dat het soms de enige manier is om te overleven - en soms zelfs om te bloeien.
De volgende keer dat je hoort dat iemand een escortvrouw heeft gehad, vraag je dan niet: ‘Waarom?’ Vraag je: ‘Wat heeft het voor hem of haar betekend?’
Zijn escortvrouwen in Nederland legaal?
Ja, escortdiensten zijn legaal in Nederland, zolang er geen dwang, uitbuiting of mensenhandel is. Het is illegaal om een bordes te runnen of te profiteren van de inkomsten van een sexwerker. Maar als een vrouw zelf haar diensten aanbiedt, zonder tussenpersonen, dan valt dat onder de wet op vrijheid van arbeid.
Waarom accepteren veel escortbureaus geen LGBTQ+ klanten?
Veel bureaus zien LGBTQ+ klanten als ‘risicovol’ omdat ze bang zijn voor stigma, politiecontroles of negatieve publiciteit. Ze denken dat het hun merk schaadt. Maar dat is een mythe. Veel LGBTQ+ klanten betalen goed en zijn zeer trouw. Het probleem is niet de klant, maar de vooroordelen van de bureaus.
Kunnen transvrouwen ook escortvrouwen zijn?
Ja, en ze zijn vaak de meest gewaardeerde. Transvrouwen die escortwerk doen, hebben vaak een diep begrip van gender, identiteit en emotionele veiligheid. Ze bieden niet alleen seks aan, maar ook validatie - iets wat veel LGBTQ+ mensen jarenlang hebben gemist.
Is het veilig voor LGBTQ+ personen om een escortvrouw te nemen?
Het kan veilig zijn, als de escortvrouw professioneel werkt en geen derde partij tussen zit. Veel LGBTQ+ klanten kiezen voor zelfstandige werkers, niet voor bureaus. Ze gebruiken vertrouwde platforms, delen hun locatie met vrienden, en hebben duidelijke afspraken over grenzen. Veiligheid komt uit voorbereiding, niet uit verbod.
Wat is het verschil tussen een escortvrouw en een prostitutue?
De term ‘prostituee’ wordt vaak gebruikt om iemand te stigmatiseren. ‘Escortvrouw’ is een zelfgekozen term die meer aandacht besteedt aan tijd, communicatie en ervaring - niet alleen aan seks. Veel vrouwen die dit werk doen, weigeren de term ‘prostituee’ omdat het hun werk verlaagt. Het is een kwestie van woorden - en van respect.